بدون عنوان
چقدر دلم گرفت. داشتم وبلاگ مامانای منتظر و میخوندم.مامانایی که منتظر بچن اونم بعد از چند سال. چقدر سخته انتظار.خدایا به صبرشون پایان بده.هرچه زودتر! و من شکر میگویم تورا به خاطر وجود نازنینی که از وجود من آفریدی. خدایا شکرت.
نویسنده :
مامان ندا
14:10